06-04-2017
Mijn dag begon heel vroeg, ik moest om 05.55
opstaan. Maar verrassend genoeg was ik niet moe. Ik had gelogeerd bij Henriette, een vriendin van mijn moeder, zij woont heel dichtbij Amsterdam Amstel. Zij heeft mij heel goed geholpen en
verzorgd met een lekker ontbijtje. Na een heerlijke douche en ontbijt, liep ik naar het station Amsterdam Amstel om de trein te halen van 06.57. Om 07.23 kwam ik aan op Schiphol Airport en
was het nog een kwestie van borden lezen en niet verdwalen. Eenmaal aangekomen bij de gate was het wachten tot het boarden kon beginnen. De vlucht van Schiphol naar Edinburgh duurde ongeveer een uur en 10 minuutjes. In het vliegtuig zat ik tussen twee Nederlandse mannen die met nog iemand voor 4 dagen een Whisky tour gingen doen in het noorden van Schotland, de Highlands. Zij waren erg geboeid door mijn avontuur, ik heb zelfs iemand
geïnspireerd om ook Outlander te gaan kijken. De vlucht verliep prima en er werd zelfs een plakje cake en water uitgedeeld aan iedereen. Geland in Edinburgh moest ik er wel goed aan denken om
mijn horloge een uur achteruit te zetten, zo leek het net alsof ik maar 10 minuten had gevlogen!
Waar ik vooraf nerveus van werd is het openbaar vervoer in Schotland, maar dankzij de Traveline Scotland app en de reis-informatie bordjes die bij de bushaltes
hangen, is het goed gelukt om naar mijn eerste hotel te gaan, namelijk het West Port Hotel in Linlithgow. Ik werd daar ontvangen door, ik denk de eigenaresse, zó aardig! Ik werd door een
meisje begeleid naar mijn kamer. Hoewel de kamer niet groot was, vond ik het prima voor mij alleen. Nadat ik alles had uitgepakt, ben ik naar de eerste locatie gelopen, slechts 10 minuten
lopen vanaf het West Port Hotel. Voordat ik naar Schotland vertrok heb ik voor de meeste locaties al een E-ticket gekocht via de website www.historicenvironment.scot,
dit bespaart tijd. Ik besloot niet via de hoofdweg te lopen maar via het park dat langs de Linlithgow Loch loopt. Ontzettend veel mooie zwanen en eenden. In de verte zag ik Linlithgow Palace
al liggen. Bij de Tickets and Shop stond een aardige medewerker die mij kort de geschiedenis uitlegde van de Palace en liep met mij naar de plek waar ze Outlander hebben gefilmd, daar
vertelde hij mij welke scène hier was gefilmd. Het is goed te herkennen uit de serie, de plek waar Claire wegduikt wanneer er wachters aankomen en de twee cellen waar veel gevangenen inzaten
waaraan Claire vraagt: “Has anyone seen Jamie?”. Tijdens dat gesprek met de medewerker kwam er een vrouw uit Duitsland, ook een fan van Outlander, bij ons staan. Ze gaf mij de tip om de
boeken te lezen van Outlander en vooral eens naar een conventie te gaan van Outlander. Ik liet de medewerker ook mijn map zien waar ik alles in had zitten voor mijn rondreis. Hij zei: “I love
how that is organized”.
Zonder echt een plan te hebben gemaakt hoe ik de rest van de locatie ga bekijken, ben ik de Palace verder gaan verkennen. Zó mooi is het daar!
Met allemaal kleine en grote ruimtes kun je makkelijk verdwalen of stukken overslaan, dat heb ik dus waarschijnlijk ook gedaan. In de meeste ruimtes staan beschrijvingen en plaatjes wat de ruimte was in die tijd. Ik bezocht o.a. de grote eetzaal, of wat ze vroeger zeiden: “The hall” en de keuken die er naast zat. Dankzij de tekeningen van hoe het vroeger was, kun je je er een goede voorstelling van maken. Ik besloot naar de uitgang te lopen, daar vroeg een medewerkster: “is alles gelukt?”, waarop ik zei dat alles inderdaad gelukt was maar dat ik waarschijnlijk nog niet alles heb gezien. Ze wees naar de hoogste punt van de Palace, de toren. Hiervoor, en ik heb ze geteld, moest je 136 treden beklimmen. Het waaide overigens zó hard daar boven! Maar daar kreeg je een mooi uitzicht voor terug. Na zo’n lange reis begon ik moe te worden en trek te krijgen, dus ik besloot om terug te gaan naar mijn hotel en daar te dineren en daarna even tv te kijken en naar bed te gaan. Wat een mooie eerste dag!