Dag 10. Highland Folk Museum

15-04-2017

Vandaag staat het Highland Folk Museum op het programma, dat o.a. gebruikt is voor de scènes waar Dougal de dorpen langs gaat om de huur op te halen. Ik kon wederom rustig aan doen en hoefde pas om 08:00 op te staan. Echter ging rond 07:30 het brandalarm af, 2x, 10 seconden ongeveer. Ik twijfelde wat ik nu moest doen, want moet ik de kamer verlaten of toch gewoon douche. Ik keek in de gang en zag verder niemand. Ik besloot om gewoon te douche. Na de douche ben ik me wel snel gaan aankleden en naar beneden gegaan. Ik zag dat de mensen gewoon rustig aan het ontbijt zaten, niks aan de hand dus. Als tijdstip voor mijn ontbijt had ik voor 9 uur gekozen, maar het was 08:45 toen ik beneden was. Ik besloot om te wachten, maar al snel kwam een medewerker naar mij toe dat ik gewoon kon komen. Dat was aardig. Wat ik zo fijn vind aan het ontbijt hier, is dat de jus ‘d orange lekker koud is, en de service is super. Ik hoorde dat de brandalarm afging door een foutje in de keuken.

Na het ontbijt heb ik al mijn spullen verzameld en ingepakt, want vanavond slaap ik in de Waverley Guesthouse in Inverness. Ik had nog even tijd om tv te kijken en ben daarna alvast naar de bushalte gelopen. Ik heb ook even geld gepind, want de busrit naar de Highland Folk Museum is niet goedkoop, ik geloof £ 13.40. Logisch, want de rit duurt 58 minuten. Ook deze busrit was heel mooi, ik zag zelfs sneeuw op de bergtoppen liggen. Tussendoor ging het wel even regenen. Aangekomen bij de Highland Folk Museum, zag ik mijn ouders zwaaien op de parkeerplaats. We hebben namelijk hier samen afgesproken, dat vond ik wel leuk dat we elkaar tussendoor treffen. Mijn ouders maakten in dezelfde periode als ik ook een reis in Schotland, buiten mijn rondreis om. We liepen naar de kassa en mijn vader kocht een informatieboekje. Hoewel de entree gratis is, vragen ze wel om een donatie, dus dat deed mijn vader ook.

De plek waar ze voor Outlander hebben gefilmd, was best ver lopen, dus we besloten om met de auto naar de andere kant te gaan. We konden daar op het terrein de auto neerzetten. Bij de locatie aangekomen, zag ik meteen de leuke rieten huisjes van de 18^e eeuw. We liepen alle huisjes binnen, in sommige huisjes was het wel best donker. Ik vroeg aan een medewerkster die een kostuum aan had van de 18^e eeuw, waar ze precies voor Outlander hebben gefilmd. Ze vertelde dat achter ons de pub staat, waar ze het geld inzamelde voor de Jacobite Army. Ze wees ook waar ze de scène hebben gefilmd wanneer ze de wol aan het wassen zijn. En waar de smid werkte.  En zelfs nog een paar andere plekjes waar ze gefilmd hebben. In het bosgebied hebben ze ook het een en ander gefilmd. Na veel foto’s te hebben gemaakt, zijn we terug gereden naar de officiële ingang en zijn daar op het terrein gaan kijken naar de 20^e eeuw huisjes. Er staat vrij vooraan een schooltje uit de 20^e eeuw. Wat een geweldige details, zoals de schoolbankjes en het krijtbord. Toen we weer buiten waren rende er ineens een ram langs ons, dat was even schrikken!

Op het terrein staat ook een shinty clubhuis, shinty is het Schotse variant van hockey en ook een woonhuis uit de 20^e eeuw. Je kunt je makkelijk uren vermaken op het terrein. Nadat we zo’n beetje alles hadden gezien en bij de Giftshop waren geweest, besloten we te gaan dineren bij een restaurant hier niet zo ver vandaan, genaamd The Tipsy Laird, waar mijn ouders gister ook hebben gedineerd. Ik zou eigenlijk volgens het plan de bus en trein pakken naar het hotel, maar dit is véél gezelliger! Mijn ouders boden zelfs aan om mij na het diner af te zetten bij mijn hotel, super lief. Ik bestelde een beef lasagne en als toetje een chocolademousse, verrukkelijk! Mijn vader had een chocolade brownie. Na het heerlijke diner reden we naar mijn hotel in Inverness. Onderweg wederom een prachtig uitzicht. Aangekomen bij het hotel namen we afscheid en liep ik naar binnen. Helaas was er aan de overkant héle harde muziek, ik hoopte dat ik niet een kamer had aan die kant van de straat. Maar helaas, dus wel. De kamer was helaas niet in orde, het raam was stuk, het gordijn kon niet volledig dicht en het was koud. Maar gelukkig kon de kachel aan. Ik besloot om in mijn boekje te schrijven en erna te gaan slapen. Morgen ga ik naar de Culloden Battlefield.